17 december, Jinghong, China

17 december, laatste dag Jinghong, China.

Even wat nuttige dingen gedaan. Postkantoor om alvast een pakketje naar huis te sturen. Ik heb zoveel gekregen dat het anders niet meekan. Belachelijk veel betaald voor m'n pakket, maar het is niet anders. Pakketdiensten zoals in andere steden kennen ze hier niet. Kleren opgehaald en schoenen laten poetsen met een kring van nieuwsgierige mensen om me heen:
Waar kom je vandaan?
Hoe duur is je vakantie?
Is de fiets van jou?
Waar woont je man?
En natuurlijk: hoe lang ben je?

Op m'n nieuwe fiets, van het hotel, naar de grote buddha buiten de stad. Die brengt geen geluk. Ten eerste was de toegangsprijs voor het terrein zo n 20 euro en dat was me teveel van het goede voor een enkele buddha. Vlak daarvoor was een stuk van de ketting afgebroken. Nou ja! Fiets daar achtergelaten en met de taxi terug. Wel eerst ff lekker gegeten. In het hotel moesten ze alleen een beetje lachen toen ik vertelde dat ik zonder fiets was teruggekomen. Ze halen hem wel op hoor.

Gisteren vertelde de eigenaar van Meimei café nog over de miserabele kwaliteit van spullen hier, een constante ergernis voor hem. Zelfs schroeven en een zaag moet hij in Beijing bestellen, anders breekt alles na een paar keer gebruiken of het is binnen no time verroest. Hij vond China niet zo leuk meer en aanpassen aan de manier van werken hier kost hem heel veel moeite en vooral heeeel veel geduld.

Vanmiddag pas laat begonnen met de laatste lessen en een afscheidsronde. Ik ga ze missen, die schatten van leraressen en die leuke kinderen! Vanavond nog meer cadeaus gekregen. Ik word vreselijk verwend. Mijn koffer kan nog maar net dicht. Al dat afscheid maakt wel een beetje weemoedig, maar er staan vast ook weer leuke dingen te wachten!