15 augustus

Een bijzondere dag: We zouden naar de bron van de Elbe fietsen, maar dat werd iets anders....

Op aanraden van een buurman, die met Bo wat nuttige gegevens had uitgewisseld, namen we een andere route naar de bron van de Elbe: "Eerste stuk kun je gewoon fietsen en alleen het laatste deel moet je dan lopen." De werkelijkheid was iets anders: een half uur fietsen en daarna drie uur klauteren. Onweer en regen erbij om het af te maken. Ik, Sonja, besloot dat mijn knieën de afdaling terug niet zouden overleven. Die hadden het al genoeg te verduren gehad.

Eerst even eten in het restaurant boven op de berg. Daarna ging Bo naar de gedenkplaats bij de oorsprong. Sonja moest nog een half uur over een paadje naar een plek waar een bus naar ons dorp zou zijn. Niets was minder waar! De bus ging eerst 45 minuten het dal uit. Ik was inmiddels op aanwijzing van een bereidwillige serveerster in een naastgelegen dal beland! Daarna 40 minuten wachten en vervolgens met omwegen terug naar Spindleruv Mlyn. Verder dan het begin van het dorp ging meneer de chauffeur niet, dus met de benenwagen weer omhoog.

Bo had ondertussen de bron bezocht en was als een ware berggeit van de berg af gehuppeld. Toen nog de fietsen om en om meegenomen naar beneden en doornat geregend op de koop toe. Arme kerel. Hij kwam me ook nog eens met de fiets tegemoet toen ik van de halte aan de andere kant van het dorp terug kwam lopen. Ware liefde!

Het weer bleef miezerig, dus toch maar voor eten naar het dorp ipv kokkerellen op de skottel.

Het was een bijzondere dag! Gedenkwaardig, dat wel!